Cusco: Hamantay Lake en Machu Picchu
Door: Evelien en Denise
Blijf op de hoogte en volg Denise & Evelien
06 November 2019 | Peru, Cuzco
In de ochtend stond een bezoekje aan de markt als eerst op ons lijstje. Na het rondstruinen op de gezellige markt vertrokken we richting het Santa Catalina klooster. Het klooster is zó groot dat het ook wel 'de kleine stad' in Arequipa genoemd wordt. We liepen een hele tijd in het klooster rond, genoten van de zon en alle leuke gekleurde muren. Toen we merkten dat we toch wel een beetje last van de hoogte hadden en ook een kleine suikerdip hadden, besloten we hier meteen iets aan te doen door een grote ijsscoop voor Evelien en een enorme Chocolade taart voor Denise te bestellen, heeeeerlijk!
Rond 2 uur hadden we afgesproken met Katleen en Margot (de dames die we hadden ontmoet tijdens de Colca Canyon tour). Samen met hen nuttigeden we op het terras een heerlijke late lunch en kletsten we of we al jaren vriendinnen waren. De gezellige middag sloten we met zn 4en af op het dakterras van ons hostel met heel veel kopjes coca thee. Nadat we afscheid genomen hadden van Margot en Katleen begonnen we met het inpakken van onze tassen en maakten we ons klaar voor de nachtbus richting Cusco.
Ruim een uur voordat de bus vertrok (het zou ons niet wéér gebeuren dat we ergens te laat aan zouden komen) stonden we klaar om een Uber te nemen richting het busstation. Toen we er achter kwamen dat Ubers op zondag niet actief zijn in Arequipa, besloten we een taxi aan te houden. We sproken een prijs af en gooiden onze tassen achterin. Toen de rit naar het station ineens verdacht lang leek te duren, de chauffeur geen woord Engels sprak en we door stille, donkere straatjes reden, kregen we het toch een beetje benauwd.. Met zwetende handen en een snel kloppend hart besproken we wat we zouden doen als we niet op de goede bestemming zouden aankomen.. Voordat we ons actieplan rond hadden, bleken onze zorgen gelukkig onterecht en zagen we het station in de verte verschijnen. Vol opluchting stapten we uit en checkten we onze spullen in bij de Cruz del Sur bus. We ontdekten tot onze grote teleurstelling dat onze geboekte stoelen niet naast elkaar stonden. Die paar uur zonder elkaar in een straal van 1 meter vonden we toch echt te heftig.. We besloten ons best te doen om nog wat te regelen en gelukkig was daar een hele vriendelijke jongeman die met liefde zijn stoel aan ons wilde afstaan. Blij en gelukkig instaleerden we ons op de eerste rij stoelen en probeerden we het ons comfortabel te maken voor een goede nachtrust. In deze busrit had Evelien weer een vreselijke herbeleving van de busritten in Australië en Nieuw-Zeeland waar ze geen oog dicht deed.. Denise lag daarentegen weer heeeerlijk te slapen. Na de eindeloze 10 uur durende busrit voor Evelien en de veel te snelle 10 uur durende busrit voor Denise (die wilde graag nog lekker verder pitten) bereikten we rond 7.00 uur het busstation van Cusco. We namen hier een (deze keer officiële) taxi die ons naar ons hostel bracht. Tot onze grote vreugde mochten we al een lekkere warme douche nemen en konden we liters gratis coca thee naar binnen gieten voordat we echt konden inchecken. Gezien de hoogte hier in Cusco (4200 meter) besloten we heel rustig aan te doen en onze lichamen de tijd te geven aan de hoogte te wennen. We benutten deze tijd door onze planning voor de komende tijd nog eens door te nemen en hier het nodige in om te gooien. In het heerlijke zonnetje kwamen we helemaal bij van de lange busrit en besloten we deze dag op chille wijze te vervolgen. We vertrokken na het inchecken uit het hostel en liepen richting de plaza. Onderweg stapten we een reisbureau binnen waar we ons met handen en voeten (vanwege de niet engels sprekende vrouw) lieten informeren over de mogelijke tours. Vol enthousiasme bespraken we de Humantay Lake tour, de Rainbow Mountains tour en niet te vergeten, de Inca Jungle Trail naar Machu Picchu! We hebben al eerder gezegd dat de mensen hier zo lief zijn en ook nu bleek dat waar: Toen we vroegen waar we de dichtsbijzijnste ATM zat om het geld te pinnen, bood ze aan het reisbureau te sluiten en mee te lopen. Onderweg naar de ATM liet ze ons de leuke hotspots zien en ontdekten we al een gedeelte van de mooie stad Cusco. Na alles geregeld te hebben, liepen we met zijn tweeën verder en ontdekten we hoe ontzettend leuk deze geweldige stad is! De kleurrijke markten, de leuke kraampjes aan de kant van de weg, de mooie gebouwen, het heerlijke fruit overal en niet te vergeten de heerlijke zon bezorgden ons een en al genieterij. Omdat we verstandig wilden zijn en rustig aan wilden doen vanwege de hoogte, besloten we (tussen het rondstruinen op de markten door) tegen de middag een lekkere 3gangen lunch te nuttigen bij een heel leuk binnenplein. Pratend over al het goede wat we nu hebben en wat ons nog te wachten staat, aten we onze lekkere maaltijd. Toen we rond de avond terug naar het hostel liepen, stond ons een verrassing te wachten: Margot en Katleen waren aangekomen in Cusco en hadden hetzelfde hostel geboekt! We kletsten bij over elkaars dag en gingen daarna lekker op tijd slapen.
De volgende ochtend aten we met z'n 4en een heerlijk ontbijt in de (nog meer heerlijke) zon. We bespraken elkaars plannen voor de dag en liepen daarna met Margot en Katleen mee naar het reisbureau, zodat zij de volgende dag met dezelfde tour naar Humantay Lake mee konden als wij! Na alles rond te hebben, gingen we ieders elkaars weg: Wij gingen de marktjes en kraampjes verder afstruinen en zij gingen terug naar het hostel om het een en ander te regelen. Bepakt en bezakt met nieuwe souvenirs, kleding en lekker fruit kwamen kwamen we rond 6 uur terug bij het hostel. Samen met Margot en Katleen liepen we even later Cusco weer in om samen te dineren. We kwamen uit bij een heel gezellig Italiaans restaurant waar we heeeerlijk aten en lol hadden met elkaar en de grappige serveerder (die ook nog eens een beetje Nederlands kon ook!). Na de lekkere gerechten en de (gratis verkregen) limochello, gingen we bij terugkomst opnieuw vroeg slapen. Morgen zou het weer vroeg dag worden...
Om 04:45 stonden we onder de douche om de slaap plaats te laten maken voor energie. De bus pikte ons niet veel later bij het hostel op. Excited voor deze dag, namen we plaats en begon voor ons de tour. Ons enthousiasme maakte helaas al snel plaats voor een soort teleurstelling: de tourgide bleek geen woord engels te spreken, evenals iedereen die met onze tour meeging. We voelden ons een beetje opgelicht, gezien ons toch echt een Engelstalige tourgide was beloofd! Gelukkig konden Margot en Katleen een paar woordjes Spaans en konden we de allerbelangrijkste dingen zo toch nog een beetje meekrijgen. We besloten onze teleurstelling los te laten en ons te richten op alles wat we wèl hadden: elkaars super leuke en fijne gezelschap, de prachtige natuur en het ontbijt en de lunch die ons te wachten stond. Optimistisch als we zijn kregen we weer veel zin in deze dag en vervolgden we onze weg. Toen we na een hobbelige busrit langs diepe ravijnen aankwamen bij onze ontbijtstop stond ons een ontbijt met lekkere broodjes en pannekoeken te wachten. Met nieuwe energie begonnen we aan de klim omhoog richting Lake Humantay. Om de 5 meter kregen we een taxi aangeboden om mee omhoog te gaan (lees: een paard), maar na onze ervaring met Colca Canyon was deze klim voor ons een eitje. Na een kleine anderhalf uur kwamen we aan op een prachtige plek. Zelfs met de bewolking zag het Lake er pachtige uit. De besneeuwde bergtoppen, het felblauwe water en de enorme rotsen zorgden voor een prachtig uitzicht. Toen even later de zon ook nog begon te schijnen en de kleuren nog helderder werden, konden we ons geluk niet op. Na een poos genoten te hebben besloten we terug te lopen om aan het eind van de stijle afdaling een overheerlijke lunch te nuttigen. Met een voldaan gevoel stapten we even later in de bus die ons in ruim 4 uur terug naar Cusco bracht. Met een paar crackers als diner achter de kiezen gingen we die avond op tijd naar bed om een lekkere lange nacht te maken.
De volgende dag stonden we op tijd op en begonnen we na het ontbijt met het pakken van onze spullen voor de komende Inca Jungle Trail. Een kleine rugtas inpakken voor 4 dagen en 3 nachten was een behoorlijke klus. Na alles ingepakt te hebben en zo'n 10 koppen coca achterover te hebben gegoten, liepen we naar een mooi uitzichtpunt en struinden we weer over de super leuke marktjes. Toen het zonnetje doorbrak zochten we een gezellige restaurantje waar we vanaf het balkon over de Plaza konden uitkijken. Hier aten we ons overheerlijke 3-gangen menu. We besloten onze avondmaaltijd op de markt bij elkaar te zoeken en probeerden ons een weg te banen door de overvolle straten. De straten waren niet alleen zo druk vanwege de markten, nee ook door iets anders.. Halloween blijkt hier een hele grote happening te zijn, de intocht van Sinterklaas is er niks bij. Alle kinderen verkleed als griezels maar ook als disneyfiguren maakten het haast onmogelijk om ons door de straten te verplaatsen. Al met al kwamen we ruim 2 uur later aan in ons hostel waar we onze fruitmaaltijd klaar maakten en heerlijk op aten.
Na een lange nacht, een warme douche en een lekker ontbijt werden we om 07:45 door de bus opgepikt om ons nieuwe avontuur te beginnen: de Inca Jungle Trail naar Machu Picchu. In de bus ontmoetten we onze groep waarmee we de komende 4 dagen zouden optrekken. Onze groep (bestaande uit in totaal 7 mensen) maakte een gezellige indruk. Na een ontzettend druilerige busrit van zo'n 3 uur begonnen we aan de eerste activiteit: down hill mountainbiken. Compleet ingepakt tegen de regen, kou en het gevaar begonnen we aan de afdaling. Het was verschrikkelijk koud. Even dachten we dat we op Antarctica waren in plaats van in Peru. Het was ZO koud dat onze bevroren vingers er voor zorgden dat we de remmen niet meer konden indrukken en dat zelfs adem halen een hele opgaven was. Totaal verkleumd hadden we na anderhalf uur een kleine tussenstop. Hier konden we onze bevroren lijven eventjes lichtelijk laten ontdooien. Jullie kunnen het je vast niet voorstellen, maar ondanks de vreselijke kou was het een geweldig avontuur. De natuur was fantastisch mooi en het snelle scheuren van de bergen naar beneden gaf een ontzettende adrenaline kick. Onze guide stelde ons gerust dat de kou niet lang zou aanhouden omdat we steeds meer de jungle in zouden rijden. Zijn woorden bleken gelukkig waar en niet veel later kwam de warmere jungle lucht ons tegemoed. Nu was het echt optimaal genieten. Wat een super gave ervaring hadden we erbij! Na aankomst bij het eindpunt vertrokken we met de bus naar de plek waar we weer eens een heerlijke lunch konden gebruiken. Het avontuur zat er nog niet op voor vandaag, want eind van de middag maakte we ons klaar voor activiteit nummer 2: raften. Na onze geweldige, maar voor Denise ook wat angstige ervaring met raften in Nieuw-Zeeland, waren we erg benieuwd wat het vandaag zou brengen. Ons team (genaamd: Pisco Sour) maakte zich na de veiligheidsinstructies klaar voor vertrek. We hesen ons in onze reddingsvesten en sprongen in de boot. De adrenaline kick die we 's ochtends gevoeld hadden was ook nu weer aanwezig. We stuiterden door het water, omgeven door de hoge golven, grote rotsen en de harde stroming. Denises' angstige ervaring maakten nu plaats voor een geweldige ervaring! We hebben onwijs gelachen, wat een lol hadden we! De kou die we ook nu weer voelde bedrukte de pret absoluut niet. Met een brede glimlach op ons gezicht en kippenvel van hier tot Tokio (of Nederland) reden we even later terug naar ons hostel, waar we later een lekkere maaltijd aten en in een heeeerlijk warme kamer sliepen.
Toen we de volgende ochtend ons lekkere ontbijtje achter de kiezen hadden, begon onze zware hike dag. Om half7 's ochtends tot 5 uur 's avonds liepen we met heerlijke muziek in onze oren en onze leuke groepsgenoten door de geweldige jungle, omgeven door de prachtige natuur (palmbomen, grote bladeren, hoge bergen, diepe dalen) lekkere fruitbomen (mango, ananas, advocado, limoen enz.) en indrukwekkende dieren (papagaaien, aapjes, kippen, kleurrijke vogels). De dag (met veel interessante en hele chille tussenstops met hangmatten en goed eten) was gewelllldig! Waar we het de dag daarvoor ZO koud hadden, ZO heet hadden we het deze dag. Helemaal bezweet en knalrood door zowel de hitte als de muggenbeten op ons hele lichaam (we hadden er pp wel 60!!) kwamen we op de eenna laatste bestemming van die dag aan: de hotsprings. Wie er ooit heeft bedacht dat als 'beloning' voor de loodzware dag te kiezen, moet minstens knettergek zijn geweest: wij verlangden naar een ijsbad in plaats van een kokend heet bad! Gezien onze hele groepje er zo over dacht, besloten we sportief nog een uur door te lopen (ipv na de hotsprings met de taxi te gaan) en bij ons hostel te chillen. Helemaal gesloopt, lekkere vol van het heerlijke diner en suuuuper voldaan en enthousiast over de dag, sloten we 's avonds onze ogen om de volgende dag weer energiek te starten!
De volgende dag begon top! Onze tourgide maakte het meest lekkere ontbijt: pannenkoeken met caramelsaus, vers fruit, scrambled egg en warme broodjes. Na dit topontbijt werden we naar onze eerste activiteit van die dag gebracht: ziplining. We werden opnieuw in speciale pakken genezen, kregen helmen op onze hoofden gedrukt (meer voor het idee volgens ons, gezien ze met lijm aan elkaar waren gemaakt haha) en werden goed geïnstrueerd. Toen we zagen van welke 4 lijnen we zouden afdalen gierde het enthousiasme (maar tegelijkertijd de angst) door ons lijf. Eenmaal aan de kabel vastgekoppeld zoefden we naar de overkant met onder ons de kolkende rivier die door de jungle stroomde. Het was geweldig! Het kleine beetje spanning maakte plaats voor nog meer enthousiasme en vol geluk zoefden we over de andere 3 kabels. Het was een super ervaring. Na het ziplinen stond er een busrit op de planning. Vol nieuwe energie begonnen we hieraan en zo'n 2 uur later bereikten we de plek waar we een goede lunch konden nuttigen. Met een gevulde maag begonnen we aan de laatste activiteit van die dag: de hike naar Augus Calientes (het dorpje aan de voet van Machu Picchu). Het was een prachtige tocht langs het spoor dat veel andere toeristen naar de laatste bestemming voor Machu Picchu brengt. We genoten weer volop van de muziek, de natuur en de interessante verhalen van onze leuke tourguide. Na zo'n 3 uur hiken bereikten we het dorpje waar we even later genoten van een kopje koffie en lekkere warme chocolademelk. Hierna namen we een verfrissende douche en verplaatsen we ons met onze groep naar het restaurant waar we een (alweer) heerlijke maaltijd aten. We doken ook deze avond vroeg ons bed in, gezien de wekker de volgende ochtend al vroeg zou gaan om dan eindelijk Machu Picchu te bezoeken!!
Om iets voor 4 ging de wekker en vol enthousiasme sprongen we ons bed uit. Vandaag was dan eindelijk de dag dat we Machu Picchu zouden bezoeken!! Met heel veel zin begonnen we met de groep aan de wandeling richting de brug waar de klim naar boven zou beginnen. Hier stond al een behoorlijke rij met een super strenge controleur die ieders paspoort letter voor letter bestudeerde. Toen we eindelijk aan de beurt waren verliep dit minder soepel dan verwacht... ons entree bewijs was pas geldig vanaf 7 uur ipv 6 uur! Al onze groepsgenoten mochten al aan de klim beginnen, maar wij moesten weer achteraan aansluiten. Dit gaf toch wat onrust gezien we met onze guide om 6:20 bij de officiele ingang van Machu Picchu hadden afgesproken. Toen we om 5:20 eindelijk aan de klim mochten beginnen, sprintten we naar boven, haalden we zelfs onze groepsgenoten in(!!!) en waren we nog ruim 10 minuten voor tijd met (knaprode hoofden) aanwezig. Blij dat we op tijd waren en weer met onze groep waren, verplaatsen we ons naar de officiële ingang van Machu Picchu, het was bijnaaaaa zo ver!!! Maar ook nu ging het niet zoals gepland.. ook hier was ons entree bewijs pas geldig vanaf 7 uur. Dit betekende dat we opnieuw moesten wachten.. we hadden dus voor niets zo'n haast gemaakt! gelukkig hadden we leuk gezelschap van een spanjaard die hetzelfde probleem had.. Het ongeluk bleek dus toch een soort geluk: de tijd vloog voorbij en voor we het wisten liepen ook wij Machu Picchu binnen!!! Na nog wat laatste trappen dachten we eindelijk het prachtige uitzicht te bewonderen... maar het enige wat wij zagen was een dik wolken dek!! Gezien we zo vaak geluk hebben gingen we er echter ook nu weer vanuit dat het goed zou komen. Je raad het al... ook nu hadden we inderdaad geluk! De wolken trokken na uurtje wachten weg en maakten plaatst voor het zonnetje! Wat een optimaal genieten was dit: het uitzicht was adembenemend en het gevoel dat we eindelijk onze eind bestemming bereikt hadden was geweldig. We genoten onwijs van deze prachtige plek en het geweldige avontuur dat we hadden gehad om op deze plek uit te komen. Na zo'n 4 uur op deze plek rond gebracht te hebben, liepen we terug naar de plek waar me met onze groepsgenoten hadden afgesproken. Met zijn 6en liepen we in een sneltreinvaart (echt waar, we waren zó snel dat Evelien bijna moest rennen) in zo'n 2,5 uur naar beneden en langs het treinspoor terug naar de plek waar we de dag daarvoor de tocht naar Aguas Callientes begonnen waren. Daar aangekomen waren we helemaal gesloopt en konden we geen stap meer zetten. Na de welverdiende, goede maaltijd liepen we naar de plek waar dr bus op ons zou wachten. Althans.. dat dachten we.. Op die plek vroegen we waar we heen moesten. We werden van plek naar plek gestuurd, maar nergens wist iemand iets over onze travel agency en al helemaal niets over onze namen.. Na veel gestress (van onze groepsgenoten, wij gingen er namelijk wel weer vanuit dat het goed zou komen) konden we na anderhalf uur eindelijk in een bus stappen. Helemaal blij en volkomen geïnstalleerd zaten we (on)comfortabel in de bus die ons in 6 uur terug in Cusco zou brengen (dachten we, alweer). Toen de bus na 5 minuten in de middle of nowhere stopte om ons vervolgens alle 6 uit de bus te kicken, kregen wij 2 voor de verandering weer eens geen stress, maar de slappe lach! Weer denkend dat het zo goed zou komen, hielden we meerdere bussen aan om vervolgens met handen en voeten uit te leggen wat er was 'gebeurd'. Of het nou komt door onze vrolijke gezichten of de bezorgde gezichten van onze groepsgenoten, één buschauffeur was zo aardig om ons ALLEMAAL mee te nemen! Met een enorm gevoel van opluchting reden we in 6 (eindeloos voelende) uren terug naar Cusco. Gigantisch moe en uitgeput maar met de meest bijzondere en geweldige ervaring rijker, stapten we die nacht in ons bed bij het oude vertrouwde hostel in Cusco. Wat een avontuur!
-
06 November 2019 - 08:21
Anneke:
Meiden, geweldig, alsof ik erbij was!! Top om te lezen en wat doen jullie het goed, ook als het wat tegen dreigt te zitten en uiteindelijk allemaal goed komt. Liefs, Anneke -
06 November 2019 - 08:32
Miriam:
Whaauw... snel gelezen. Dadelijk bij de koffie heel goed lezen. Kanjers! -
06 November 2019 - 10:01
Gerlinde:
Nou Evelien en Denise, jullie lange reisverslag was van begin tot eind boeiend en erg leuk om te lezen. Jullie hebben het erg beeldend verteld. Die glimlach van hier tot Tokio vond ik wel heel grappig! Jullie voelden jullie vast zielsgelukkig! Wat een mooie foto's ook van daar! -
06 November 2019 - 11:13
Hans En Thea:
Fantastisch verslag weer. Inderdaad alsof we er zelf bij ware! Wat maken jullie veel mooi en wat een indrukken! We zijn weer benieuwd naar het vervolg! Liefs Hans en Thea -
07 November 2019 - 13:49
Henk Lefers:
Hallo Evelien en Denise ......wat een geweldig reisverslag weer. Ik heb het lange verslag in twee etappes gelezen. Nog drie dagen kunnen jullie genieten van alle mooie dingen van Peru en dan vliegen jullie al weer naar huis. Veel plezier nog de laatste dagen. Groetjes van Anneke en Henk -
01 Februari 2020 - 11:33
Klaas Van Meijeren:
Leuk verhaal! Beleving voel je! Het echte vakantie-avontuur. Beter dan zo'n nepverhaal! Succes in Australië!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley